Tulejnik to spektakularna wiosenna bylina nadwodna o egzotycznym wyglądzie. Jeśli jesteś posiadaczem wilgotnych rabat lub oczka wodnego, to świetna propozycja do twojego ogrodu.

Tulejnik to kłączowa bylina z rodziny obrazkowatych. Tej samej, do której należą bardziej popularne w polskich ogrodach obrazki włoskie. Roślina jest ceniona przede wszystkim ze względu na spektakularne, duże kwiaty w białym lub żółtym kolorze (np. Tulejnik kamczacki 'Yellow Lake’), które pojawiają się przed pełnym rozwojem liści.

Tulejnik świetnie radzi sobie w naszym klimacie, choć w mroźniejsze zimy może przemarznąć. Roślina rozrasta się dzięki kłączom i z czasem tworzy coraz większe kępy. Rośnie wolno i nie lubi przesadzania, dlatego warto rozważnie wybrać miejsce sadzenia. Tulejnik może dorosnąć nawet do metra wysokości, choć w warunkach krajowych jest to znacznie niższa wysokość. Wytwarza skórzaste, duże liście, które po zakończeniu kwitnienia rozrastają się i tworzą zieloną kępę. W gorących okresach lata, liście mogą okresowo zanikać i odradzać się. Ich zjedzenie może wywołać reakcję alergiczną i podrażnienia.

Tulejnika można rozmnażać przez nasiona lub przez podział kłącza (sadzonki). Ostatnia metoda jest dużo bardziej popularna. Sadzonki tulejnika bez problemu kupisz np. w sklepach internetowych z roślinami wodnymi.

Tulejnik, zwany śmierdzącą kapustą lub kapustą skunksa, występuje na bagiennych, wilgotnych, półcienistych stanowiskach i takie warunki sprzyjają mu najbardziej. Da świetnie radę również na stanowisku słonecznym. Możesz posadzić go nad strumykiem, w strefie brzegowej oczka wodnego, stawu czy na podmokłej rabacie. Tulejnik dobrze znosi okresowe zalewanie. Preferuje żyzną, zasobną glebę. Sprawdzi się w towarzystwie kaczeńców i niezapominajek.

Wiosną, mniej więcej w kwietniu, tulejnik zakwita. Kwiaty tulejnika mają postać kolby. Kolbę otacza biała lub żółta przysadka. Im większa, starsza kępa tulejnika, tym efekt kwitnienia bardziej wyjątkowy. Kwitnienie trwa mniej więcej (bo zawsze zależy od pogody w danym roku) od kwietnia do przełomu maja i czerwca. Młode rośliny nie zawsze zakwitają w pierwszych latach po posadzeniu, czasem na kwiaty trzeba poczekać kilka sezonów.

Tulejnik może wydzielać nieprzyjemny zapach porównywany do stęchlizny lub zapachu … skunksa :), szczególnie jego zmiażdżone liście. Podobno najmniej „pachnie” tulejnik kamczacki i faktycznie, ja mogę potwierdzić, że przebywając w pobliżu tej rośliny nie wyczuwa się nieprzyjemnej woni, przynajmniej ja jej nie wyczuwam :).

Uwaga, jeśli tak jak ja walczysz co roku ze ślimakami, informacja może być istotna: ślimaki mogą wcinać soczyste liście tulejnika i to może być kłopot. Uwaga również na ekspansywne zapędy rośliny, może (ale raczej nie grozi ci to w Polsce) nadmiernie rozłazić się po terenie i zdominować inne gatunki.