Pod ogólnym pojęciem ogród japoński kryją się założenia dla tworzenia ogrodów na kanwie stylistyki Dalekiego Wchodu. Można w bardzo wielu konfiguracjach przemycać pewne motywy i stosować rozwiązania. To proste!
Warto zastanowić się jak zgrabnie połączyć rodzime cechy naszego krajobrazu i architektury z „japonizacjami”. Jeżeli podchodzimy do sprawy zbyt dosłownie (zwłaszcza przy tak odległych kulturowo tematach) czasem robi się koszmarek. Weźcie pod uwagę, że taka 
`orientalizacja` najlepiej gra z nowoczesną, ascetyczną stylistyką, prostymi formami i szlachetnymi, naturalnymi materiałami i barwami.
Gdy nasz dom przypomina słodką, wiejską chatkę, albo rustykalny dworek polski, raczej radzę zapomnieć o takich stylizacjach. Już prędzej polecałbym taki styl właścicielom komunistycznych pudełek z lat 70-tych i 80-tych. Serio. Proste, oszczędne bryły, bez wygibasów, nawet jeżeli w towarzystwie obory to i tak lepiej niż dworek polski z drewnianymi okiennicami. Styl japonizujący sprawdza się też najlepiej raczej w niewielkich przestrzeniach. Tak więc polecam go np. mieszkańcom segmentów, zabudowy szeregowej, a nawet właścicielom tarasów i balkonów, czy ogródków przy blokach.
Styl orientalny, ogród japoński, bardzo dobrze sprawdza się też przy siedzibach firm, biurowcach, a także w towarzystwie wszelkich nowoczesnych miejsc komercyjnych i usługowych.
W pierwszej części wpisu: Zrób sobie sam … ogród japoński, zaczęłam przegląd ogrodów japońskich, które z łatwością odtworzymy w naszym ogrodzie. Oto kolejne istotne elementy:
- Roślinność zimozielona – używana często i w różnych zestawieniach oraz formie. Obok sosny możemy stosować jodły, żywotniki (czyli nasze tuje), bukszpan, ostrokrzew czy ligustr.
- Klony – to obok sosny kolejny gatunek zasługujący na wyróżnienie. Generalnie w ogrodach japońskich i chińskich mniej chętnie wprowadzano roślinność liściastą, ale klony, zwłaszcza w aranżacjach japońskich zajmowały istotne miejsce. Szczególnie polecam popularny u nas, bardzo plastyczny Klon palmowy. Ładnie wygląda np. przewieszony nad taflą wody lub powierzchnią tarasu, ale równie dobrze komponuje się ze żwirem i kamieniami. Polecam do eksponowania jako atrakcję, tzw. soliter. Doskonały również do donic tarasowych.
- Śliwy i wiśnie zajmują w kulturze Dalekiego Wschodu szczególne miejsce – warto wprowadzić je do ogrodu.
- Pozostałe tworzywo roślinne – do innych charakterystyce gatunków jakie możecie wprowadzić do swojej aranżacji należą: wierzba, magnolia, glicynia, peonie, hortensje, rododendrony, chryzantemy, astry, lilie, narcyzy, zawilce. Możecie poeksperymentować z bambusem (niestety bardzo łatwo przemarza) albo zastąpić go innymi gatunkami traw np. miskanty. Możecie także wprowadzić inne gatunki traw ozdobnych.
- Kształtowanie roślinności – w ogrodach japońskich szczególnie ceniono różne naturalnie powyginane gatunki drzew. Starano się je naśladować i sztucznie osiągać takie efekty.
Najczęściej używanymi do takich celów gatunkami były sosny, śliwy lub wierzby. Stosowano przeróżne zabiegi polegające na cięciu, skręcaniu, przyginaniu, podpinaniu w celu uzyskania różnych fantastycznych kształtów pni i gałęzi. - Mała architektura – elementy wyposażenia ogrodowego tj. ławki, latarnie, rzeźby bardzo pomagają w nadaniu orientalnego charakteru naszym stylizacjom. Ideałem byłoby zastosowanie elementów z naturalnego kamienia, jednak można pokusić się o dobrze wykonane prefabrykaty. Ciekawe efekty uzyskamy wprowadzając elementy dekoracyjne wykonane z bambusa takie jak płotki, czy typowe dla japońskich ogrodów : `shishi odoshi`, czyli `odstraszacz jeleni` .
Czytaj także:
