Park Güell to chyba jeden z najbardziej znanych zabytków Hiszpanii, jaki nie Europy. Jest tak samo znany jak jego twórca – Antonio Gaudi. Oczywiście zlokalizowany jest w magicznej Barcelonie.
Park Güell utworzono na początku XX wieku jako osiedle dla bogatej burżuazji. Wówczas modna był idea tzw. miast – ogrodów Park Güell doskonale wpisywał się w tę konwencję. Po krótkim czasie przekształcono, go jednak w ogólnodostępny park miejski. Obiekt od 1984 roku znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, tak więc bez wątpienia wart jest zobaczenia.
Obiekt jest osobliwy, czarujący a jednocześnie przerażający, fascynujący a momentami groteskowy. Został stylistycznie napiętnowany przez swojego ekscentrycznego twórcę i w zasadzie nie da się go do niczego porównać. Park zajmuje całe wzgórze i zaprojektowano go w formie tarasów połączonych rampami i schodami. Centralne miejsce stanowi ogromny plac z widokiem na miasto, okolony ławą w kształcie węża. Ława jest wykładana fantastyczną, kolorową mozaiką. Zresztą w całym parku znajdziecie mnóstwo mozaik wszelkiego typu w różnych formach i zastosowaniach.
Drugi istotny element park stanowią groty i arkady, obecne w wielu miejscach obiektu, a kształtowane tak jak by powstały z nacieków błota. Osobliwe, dziwne, fajne? Dużo sprzecznych doznań.
Atrakcję parku stanowią także zlokalizowane na jego terenie lub w bliskim sąsiedztwie budynki projektu Gaudiego, w tym osobliwym, charakterystycznym nieco bajkowym, a nieco psychodelicznym stylu.
